ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Πρόχειρη, πυροσβεστική λύση» τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δίχως καμία στόχευση εργασιακής και κοινωνικής επανένταξης των ευπαθών ομάδων
Αθήνα, 19 Μαρτίου 2015
Η Βουλευτής Επικρατείας και Τομεάρχης Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της ΝΔ, κα. Νίκη Κ. Κεραμέως, σχολίασε χτες βράδυ από το Βήμα της Βουλής το Νομοσχέδιο για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Η κα. Κεραμέως μίλησε εκ πείρας, έχοντας δραστηριοποιηθεί ενεργά ως εθελοντής με το μη κερδοσκοπικό σωματείο ΔΕΣΜΟΣ, το οποίο μέσα σε 3 χρόνια έχει προσφέρει στοχευμένη βοήθεια σε πάνω από 300.000 συνανθρώπους μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
Η Βουλευτής συνόψισε τις παρατηρήσεις της συγκεκριμένα επί των άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, σε τρία σημεία:
- Τα ποσά που σχεδιάζεται να διατεθούν στα νοικοκυριά επί της ουσίας αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό», σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των κοινωνικά ευπαθών ομάδων. Παρ’ όλα αυτά κάθε βοήθεια – όσο περιορισμένη κι αν είναι – είναι σημαντική, και για αυτό δήλωσε ότι υπερψηφίζει τα άρθρα αυτά.
- Δεν φαίνεται να έχει πραγματοποιηθεί ενδελεχής μελέτη των προτεινόμενων ρυθμίσεων, των συγκεκριμένων αναγκών των κοινωνικά ευπαθών ομάδων και των καταλληλότερων τρόπων αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, γεγονός που θέτει εν αμφιβόλω τη στόχευση και την αποτελεσματικότητα των συγκεκριμένων μέτρων.
- Τα προτεινόμενα μέτρα συνιστούν «πρόχειρη, πυροσβεστική λύση» για τη δημιουργία εντυπώσεων. Κυρίως όμως είναι ανεπαρκή δεδομένου ότι απλώς συντηρούν την υφιστάμενη κατάσταση προσφέροντας εφήμερη ανακούφιση δίχως να προτείνουν κανένα μέτρο για την πρακτική επανένταξη των ευπαθών ομάδων στο κοινωνικό και εργατικό δυναμικό. Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι όταν δίνεις σε κάποιον ένα ψάρι, του δίνεις τροφή για μία μέρα· όταν όμως του μάθεις να ψαρεύει, του δίνεις τροφή για μία ζωή. Αυτό το δεύτερο είναι που οφείλουμε να κάνουμε, όχι το πρώτο.
Βάσει αυτών των παρατηρήσεων, η κα. Κεραμέως αναφέρθηκε σε δύο καλές πρακτικές σε σχέση με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας:
- Η μία αφορά την επιτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης, η οποία, μετά από σε βάθος μελέτη των αναγκών ευπαθών ομάδων και των δυνατοτήτων κοινωνικής προσφοράς, έρευνα στις περισσότερες από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκροτημένο σχεδιασμό σε συνεργασία με ΜΚΟ και άλλους φορείς κοινωνικής προσφοράς, κατήργησε (Ν. 4238/2014, άρθρο 46(1)) ένα ισχύον επί 27ετίας σημαντικό αντικίνητρο των επιχειρήσεων να παρέχουν δωρεές σε είδος προς κοινωφελείς οργανισμούς: την υποχρέωση υποβολής ΦΠΑ για τις δωρεές αυτές. Έχοντας αυτήν την υποχρέωση, οι εταιρείες προτιμούσαν την καταστροφή πλεονάζοντος ή ελαφρώς ελαττωματικού προϊόντος από τη δωρεά του, που έως τότε τους στοίχιζε 23% της αξίας των προϊόντων. Αυτό το παράδειγμα καταδεικνύει ότι η καλή μελέτη και γνώση ενός προβλήματος και ο πολύπλευρος σχεδιασμός του είναι απαραίτητα για στοχευμένες δράσεις στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής.
- Η δεύτερη αφορά ένα παράδειγμα κοινωνικής πολιτικής – σε επίπεδο ιδιωτικής πρωτοβουλίας – που καθιστά πρωτεύοντα στόχο την επανένταξη στο εργατικό δυναμικό. Συγκεκριμένα, λειτουργούσε ξενώνας στην Αττική που εντόπιζε αστέγους, τους έδινε τροφή και στέγη, αλλά τους έθετε 2 προϋποθέσεις: (ι) έθετε χρονικό όριο στη στήριξη, συνήθως 1 έτους, και (ιι) τους υποχρέωνε – κατά τη διάρκεια της παραμονής τους – είτε να μάθουν μία τέχνη είτε να μάθουν μία γλώσσα από εθελοντές καθηγητές που ο ίδιος ο ξενώνας εντόπιζε και οργάνωνε. Η καλή αυτή πρακτική είναι παράδειγμα μίας πιο σφαιρικής και αποτελεσματικής πρότασης κοινωνικής πρόνοιας, υπό την έννοια ότι στοχεύει στην επανένταξη στον εργασιακό και κοινωνικό ιστό, μέσω της καλλιέργειας δεξιοτήτων στα μέλη των ευπαθών ομάδων, και δεν είναι αποσπασματικό, μεμονωμένο, ανακουφιστικό και απολύτως εφήμερο μέτρο, όπως αυτά που πρότεινε η Κυβέρνηση.