Είναι πολύ μεγάλη χαρά να βρίσκομαι μαζί σας για την έναρξη των εργασιών του πρώτου επιστημονικού συμποσίου με θέμα τη ριζική αναδιάρθρωση του χώρου Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Έρευνας μετά το Λύκειο που διοργανώνει η Πρωτοβουλία για την Παιδεία, και σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση.
Κυρίες και κύριοι, για να μπορούμε να μιλάμε για μετά το λύκειο και τις προοπτικές που δίνονται στους νέους μας μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους στο σχολείο, οφείλουμε να δούμε πρώτα με προσοχή ποιες είναι οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα νέα αυτά παιδιά στο διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μετά την αποφοίτησή τους από το Λύκειο.
Κατά την άποψή μου, νούμερο 1 πρόκληση είναι η νεανική ανεργία, η οποία σκαρφαλώνει σε δυσθεώρητα ποσοστά, στη χώρα μας δε, αγγίζοντας το 50%. Οι δε άνεργοι πτυχιούχοι φτάνουν στο 20%, το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Οι νέοι αυτοί άνθρωποι, στρέφονται – στον βαθμό που μπορούν – σε ξένες αγορές, εκτός των συνόρων, όπου τα προσόντα και οι δεξιότητές τους θα αξιοποιηθούν καλύτερα. Σχεδόν μισό εκατομμύριο νέοι έφυγαν τα χρόνια της κρίσης. Υπολογίζεται ότι οι νέοι αυτοί επιστήμονες συνεισφέρουν ετησίως 12,9 δις ευρώ στο ΑΕΠ των χωρών υποδοχής, ενώ το κόστος της εκπαίδευσής τους για τη χώρα μας φτάνει τα 8 δις ευρώ.
Από την άλλη, παρατηρείται το εξής παράδοξο: εργοδότες αναφέρουν ότι δεν βρίσκουν κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Manpower Group (2016), 6 στους 10 Έλληνες εργοδότες (59%) δεν βρίσκουν εύκολα κατάλληλο προσωπικό. Ποιοι είναι οι λόγοι; Βασικά ότι καταγράφεται σημαντικό έλλειμμα σε τεχνικές δεξιότητες (hard skills), στην απαιτούμενη εμπειρία – 27%, και σε προσωπικές δεξιότητες, τα λεγόμενα soft skills – 12%.
Κάτι δεν κάνουμε καλά, κυρίες και κύριοι – είναι σαφές. Προφανώς, για την αναστροφή της ανεργίας των νέων χρειάζονται επενδύσεις και οικονομική ανάπτυξη. Πρωτίστως, όμως, χρειάζεται ευθυγράμμιση ή αντιστοίχηση γνώσεων και δεξιοτήτων των εργαζομένων με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς ή αλλιώς σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγική διαδικασία. Συμβαίνει κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή στη χώρα μας; Δυστυχώς όχι. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat σε σχέση με την κατανομή των φοιτητών ανά γενική κατεύθυνση σπουδών, στα ΑΕΙ, περισσότεροι από 2 στους 5 φοιτητές φοιτούν σε 3 βασικές γενικές κατευθύνσεις: α) Ανθρωπιστικές, β) Κοινωνικές, γ) Επιστήμες εκπαίδευσης. Δηλαδή παράγουμε περισσότερους εκπαιδευτικούς, αν και υπάρχουν ήδη δεκάδες χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί από το 2008. Την ίδια ώρα, στην επιστήμη της Πληροφορικής, κατευθύνεται μόνο το 4% των φοιτητών, παρά την ιδιαίτερα υψηλή ζήτηση ειδικών στην Ελλάδα και την πρόβλεψη για 750.000 κενές θέσεις εργασίας στην Ευρώπη ως το 2020. Πρέπει να προβληματιστούμε…
Κυρίες και κύριοι, στη Νέα Δημοκρατία, δουλεύουμε σκληρά προκειμένου να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμά μας για την Παιδεία τόσο για ό,τι συμβαίνει πριν και κατά τη διάρκεια, όσο και για τα χρόνια μετά το Λύκειο. Για εμάς η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης αποτελεί εθνικό στόχο. Γιατί θεωρούμε ότι αξίζει οι νέοι μας να παραμείνουν στην Ελλάδα και να παράξουν εδώ. Αξίζει να παραμείνουν στην Ελλάδα και να διαπρέψουν ο καθένας στον τομέα του εδώ. Σε μια Ελλάδα, όμως, η οποία θα έχει τα χαρακτηριστικά μιας κανονικής ευρωπαϊκής χώρας. Και πότε θα γίνει αυτό; Αυτό θα γίνει, όταν αποκτήσει:
Θα ήθελα να συγχαρώ ακόμα μια φορά, και εκ μέρους του Κυριάκου Μητσοτάκη, τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες του Συμποσίου.
Εάν θέλετε να ενημερώνεστε για τις δράσεις μας, μπορείτε να δηλώσετε παρακάτω τα στοιχεία σας:
Εάν θέλετε να ενημερώνεστε για τις δράσεις μας, μπορείτε να δηλώσετε παρακάτω τα στοιχεία σας: