Οι τακτικισμοί, στους οποίους επιδίδεται η Κυβέρνηση, πλήττουν την αξιοπιστία της χώρας και κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τις λιγοστές επενδύσεις που έχουν συμφωνηθεί.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Όπως έχει αναλυθεί σε βάθος από τον εισηγητή μας, τον κ. Σκρέκα, ασφαλώς και συμφωνούμε στην ενσωμάτωση της Οδηγίας 30/2013, που αφορά στο πλαίσιο ασφαλείας στις υπεράκτιες εργασίες υδρογονανθράκων.

Κύριες και κύριοι Συνάδελφοι, είναι σημαντικό που έρχεται προς ψήφιση το εν λόγω σχέδιο νόμου, παρά την αξιοσημείωτη καθυστέρηση της Κυβέρνησης. Η ΝΔ σας παρέδωσε έτοιμο, επεξεργασμένο το σχετικό σχέδιο νόμου τον Ιανουάριο του 2015, δηλαδή πριν από 18 μήνες. Προφανώς θέλατε λίγο χρόνο να το επεξεργαστείτε και εσείς, κατανοητό. Αλλά με έτοιμο κείμενο, που αφορά σε σοβαρότατα ζητήματα ασφαλείας, ζητήματα εν τέλει ζωής και θανάτου, νομίζω ότι η 18μηνη καθυστέρηση είναι δύσκολα διακιολογήσιμη. Και προκαλώ τον κ. Υπουργό να μας πει ποιες είναι οι ουσιαστικές αλλαγές που επέφερε στο σχέδιο νόμου που δικαιολογούν την 18μηνη αυτή καθυστέρηση. Αντιλαμβάνομαι, βεβαίως ότι το θεμα δεν είναι ψηλά στην πολιτική σας agenda, όπως δεν είναι και τίποτα που αφορά στην προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα. Το 2014 η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην κορυφή της πολιτικής για το περιβάλλον, τόσο σε σχέση με τα θαλάσσια όσο και με τα χερσαία οικόπεδα. Παρεμπιπτόντως, κύριε Υπουργέ, τι κάνετε σε ό,τι αφορά στα χερσαία οικόπεδα; Για ποιο λόγο έχετε καθυστερήσει σχεδόν ενάμιση χρόνο να προχωρήσετε στις διαδικασίες που θα φέρουν πιο κοντά την ασφαλή εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας; Έχετε υπολογίσει το κόστος της καθυστέρησης; Αυτά είναι ερωτήματα για τα οποία πέριμενουμε από την Κυβέρνηση να δώσει απαντήσεις, δια στόματος του αρμόδιου Υπουργού. Είναι προκλητική η καθυστέρηση, την στιγμή που η ελληνική οικονομία ναρκοβατεί εξαιτίας των ενεργειών της Κυβέρνησης, η ανεργία πλήττει ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας και η ύφεση έχει επιστρέψει για τα καλά στη χώρα μας.

Θα αναφερθώ σύντομα σε τρία σημεία του νομοσχεδίου που εγείρουν προβληματισμό.

1ο σημείο: Είμαστε προφανώς ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι ο Υπουργός, υπό τις πιέσεις της αντιπολίτευσης, απέσυρε το άρθρο 50. Το άρθρο 50 καταργούσε, χωρίς καμία τεκμηρίωση, χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς κανένα διάλογο με τους επιστημονικούς φορείς, τη δυνατότητα δόμησης και ανάπτυξης επενδυτικών, επαγγελματικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων, πέραν των αγροτικών, σε εκτάσεις γης, οι οποίες εφάπτονται του εθνικού, επαρχιακού και δημοτικού δικτύου.
Δεν αμφισβητεί κανείς την ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου χωροταξικού σχεδίου, ενός εθνικού σχεδίου, ώστε να υπάρξει ορθολογική ανάπτυξη στη χώρα μας, όμως, πάντα, στη βάση μιας ολοκληρωμένης μελέτης, έπειτα από διάλογο με τους επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς. Όχι στον αέρα, αυθαίρετα και απρογραμμάτιστα, όπως, δυστυχώς, συνηθίζετε να λειτουργείτε σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική σας.

Δεύτερον, σε σχέση με τα άρθρα που αφορούν στη δημιουργία της αρμόδιας αρχής. Μιας αρχής η οποία έχει χαρακτήρα ρυθμιστικό και ελεγκτικό και αρμοδιότητες μεταξύ άλλων, την αξιολόγηση και αποδοχή εκθέσεων µεγάλων κινδύνων καθώς και την επίβλεψη της συµµόρφωσης των διαχειριστών και των ιδιοκτητών µε τον παρόντα νόµο. Κατά το μεταβατικό στάδιο παρ’ όλα αυτά, και έως τη σύσταση της αρμόδιας αρχής, τις αρμοδιότητές της θα ασκεί η Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι εγείρονται ζητήματα σύγκρουσης συμφερόντων, έστω για το μεταβατικό στάδιο, καθώς ο διαχειριστής αναλαμβάνει και ρόλο ρυθμιστή. Αναφέρθηκε ήδη εκτενώς ο εισηγητής μας. Θα σταθώ, όμως, στο γεγονός ότι παρά την πρόβλεψη για μικρή αύξηση της στελέχωσης, γνωρίζετε πολύ καλά ότι η ΕΔΕΥ είναι υποστελεχωμένη, άρα τίθεται πολύ σοβαρά το ερώτημα για πώς θα λειτουργήσει αποδοτικά, από τη στιγμή που, αμέσως μετά την ψήφιση του νομου, πρέπει να αρχίσει τις εργασίες της. Γιατί το επισημαίνω; Μα γιατί έτσι λειτουργείτε, κύριοι, παντού. Σε κάθε τομέα πολιτικής. Πρωθύστερα. Χωρίς στρατηγική στόχευση, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς μελέτη και τεκμηρίωση. Και γνωρίζουμε όλοι σε αυτή την αίθουσα τον περιορισμό των προσλήψεων, όπως επιβάλλεται από τις συμβατικές μας υποχρεώσεις με τους δανειστές μας, ωστόσο ξέρουμε, επίσης, όλοι πόσες υπηρεσίες του δημοσίου είναι υπερστελεχωμένες, και ξέρουμε επίσης ότι με προγραμματισμό και στοχευμένη κινητικότητα θα μπορούσαν να καλυφθούν οι ανάγκες των υποστελεχωμένων υπηρεσιών.

Τρίτον, θα αναφερθώ σύντομα στα άρθρα 53 – 57, σχετικά με τους ενεργειακούς επιθεωρητές. Ειλικρινά, ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιο πρόβλημα γεννάται από την ύπαρξη στη χώρα μας επίσημης, πιστοποιημένης κατάρτισης σε συγκεκριμένους κλάδους, μέσω της οποίας θα επικαιροποιούνται οι γνώσεις των επαγγελματιών που καλούνται να παρέχουν συγκεκριμένες υπηρεσίες. Για ποιο λόγο διαφωνείτε με ένα πρόγραμμα κατάρτισης σε ό,τι αφορά τους ενεργειακούς επιθεωρητές, οι οποίοι είναι οι αρχικοί και οι τελικοί πιστοποιητές των μελετών που παράγουν, γιατί μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών των μελετών, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων, θα ελεγχθεί από τον κρατικό μηχανισμό. Εν ολίγοις, αυτοί πιστοποιούν, και η δική τους αξιοπιστία και ικανότητα διασφαλίζει και το παραγόμενο αποτέλεσμα. Για ποιο λόγο, λοιπόν, αυτή η ικανότητα να μην πιστοποιείται; Για ποιο λόγο να καταργηθεί η συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση; Γιατί, κυρίες και κύριοι, η δική σας νοοτροπία, η δική σας λογική, είναι αυτή του εξισωτισμού προς τα κάτω. Η λογική της ήσσονος προσπάθειας. Έτσι, κύριοι, δεν πρόκειται να βγει ποτέ η χώρα από το τέλμα. Προφανώς, θα πρέπει να δούμε το είδος της παρεχόμενης κατάρτισης, το κόστος, τη διαδικασία, σε συνεργασία με τους επιστημονικούς φορείς, αλλά να το δούμε και να το ανασχεδιάσουμε αν χρειάζεται, όχι να το καταργήσουμε μονοκοντυλιά.

Και φτάνω σε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία των υπο συζήτηση διατάξεων, της τροπολογίας σχετικά με το ΔΕΣΦΑ. Κύριες και Κύριοι Συνάδελφοι, εύχομαι πραγματικά να κάνουμε λάθος και να υπάρχει κάποια εξήγηση για την τροπολογία της Κυβέρνησης. Φαίνειται όμως ότι είμαστε, εκ νέου, ενώπιον κυβερνητικών ενεργειών που δυναμιτίζουν το κλίμα μεταξύ των επενδυτών και της ελληνικής πλευράς και που εν τέλει πλήττουν την αξιοπιστία της χώρας. Κυρίες και Κύριοι, είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από την θυελλώδη συζήτηση στη Βουλή για την παραχώρηση του ΟΛΠ στην Cosco, τότε που ο αρμόδιος Υπουργός στο παρά ένα της κύρωσης της σύμβασης, προχώρησε σε μονομερείς αλλαγές ουσιαστικής σημασίας που διαφοροποιούσαν καίρια το περιεχόμενο της συμφωνίας, με αποτέλεσμα να τεθεί εν αμφιβόλω η κομβικής σημασίας αποκρατικοποίηση του λιμανιού. Μια αποκρατικοποίηση που θα έστελνε θετικό σήμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα παραλίγο να τιναχτεί στον αέρα εξαιτίας των μονομερών, εν κρυπτώ, χειρισμών του αρμόδιου υπουργού, άρα της Κυβέρνησης.

Τα ίδια που κάνατε με τον ΟΛΠ φαίνεται ότι κάνετε και τώρα με το ΔΕΣΦΑ. Και εξηγούμαι. Ο αρμόδιος Υπουργός προχωρά σε μία μονομερή και χωρίς καμία προηγούμενη συζήτηση, υποτίμηση της πάγιας περιουσίας του ΔΕΣΦΑ κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Με μια Υπουργική Απόφαση, που θέλει να την νομιμοποιήσει εισάγοντάς την ως τροπολογία στο παρόν νομοσχέδιο, μειώνει κατά εκατοντάδες εκατομύρια ευρώ την πάγια περιουσία της Εταιρείας ΔΕΣΦΑ, που όπως ξέρετε, βασικός μέτοχός της είναι το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. και κατ’ επέκταση το ελληνικό δημόσιο και η ελληνική κοινωνία. Αυτό το κάνει γιατί πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο, δήθεν, δεν θα αυξηθεί η τιμή διέλευσης που πληρώνουν σήμερα οι καταναλωτές του φυσικού αερίου. Σήμερα, ο καταναλωτής πληρώνει το φυσικό αέριο, περίπου, 50 € το κυβικό μέτρο και από τα 50 € τα τέλη διέλευσης είναι, μόλις, 3,2 €. Μειώνει λοιπόν ο κ. Υπουργός κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την περιουσία του ΔΕΣΦΑ, και κατ’επέκταση κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα μία επένδυση 400 εκατομμυρίων ευρώ. Ο εισηγητής μας αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου να μειωθεί πραγματικά το κόστος με το οποίο αγοράζει η ελληνική οικογένεια το φυσικό αέριο, χωρίς να ζημιώνεται το ελληνικό δημόσιο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όποιες και αν είναι οι προθέσεις του Υπουργού, δεν είναι δυνατόν η Κυβέρνηση δια του αρμόδιου Υπουργού να ενεργεί και να τροποποεί περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού δημοσίου το οποίο έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο προσφοράς και συμφωνίας με επενδυτές, χωρίς συνεννόηση με τους επενδυτές αυτούς. Τι σήμα δίνουμε στους επενδυτές, κύριοι; Γιατί να μας εμπιστευτούν; Ο επικεφαλής της Socar Greece ερωτηθείς από δημοσιογράφο απάντησε πως δεν γνώριζε τίποτα για την εν λόγω μονομερή ενέργεια. Αληθεύει αυτό που ισχυρίζεται; Είχατε συνεννοηθεί με τους επενδυτές την μείωση αυτή της περιουσίας που πρόκειται να αγοράσουν; Συνεννοηθήκατε μαζί τους πριν καταθέσετε την τροπολογία που μείωνει κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ την αξία της εταιρίας στην οποία θα γίνουν μέτοχοι;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να επιστρέψει η χώρα μας σε τροχιά ανάπτυξης, έχουμε ανάγκη επενδύσεις. Επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές. Ασφαλώς και είναι ευπρόσδεκτες οι όποιες βελτιώσεις των όρων των συμβάσεων, όπου αυτό είναι εφικτό. Εσείς όμως δεν κάνετε αυτό. Επιδίδεστε σε τακτικισμούς που πλήττουν την αξιοπιστία μας και που κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τις λιγοστές επενδύσεις που έχουν συμφωνηθεί.

Κύριοι της Κυβέρνησης, φανείτε επιτέλους υπεύθυνοι και σοβαροί, τόσο απένταντι στους επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας όσο και απέναντι στην ελληνική κοινωνία που υποφέρει από τα δυσβάσταχτα μέτρα, τα οποία της επιβάλλετε, και που προσδοκά επενδύσεις για να μπορέσει να δει ανάπτυξη. Για ποια ανάπτυξη μιλάτε, όταν διώχνετε κάθε τι το αναπτυξιακό από τη χώρα; Πώς θα δημιουργηθούν δουλειές αν δεν έρθουν επενδύσεις; Ποιος επενδυτής θα εμπιστευτεί τη χώρα μας, με τέτοια παραδείγματα διγλωσσίας και αναξιοπιστίας;

Και κλείνω με μία αναφορά επί του ζητήματος που προέκυψε προηγουμένως, σχετικά με το μήνυμα του κ. Καμμένου στο Twitter και που αφορά την κυρία Γεννηματά. Μας είπατε προηγουμένως κ. Υπουργέ ότι δεν γνωρίζετε τη συγκεκριμένη δήλωση, παρότι έχει βουίξει ο πολιτικός κόσμος. Έκτοτε έχει περάσει μιάμιση ώρα, φαντάζομαι ενημερωθήκατε για τη δήλωση και σας καλώ να την καταδικάσετε. Υπάρχουν στιγμές μέσα σε αυτή την αίθουσα που οφείλουμε να τοποθετούμαστε πάνω και πέρα από κόμματα, που οφείλουμε να τοποθετούμαστε ως άνθρωποι. Και οφείλουμε και οι 300 βουλευτές να καταδικάσουμε τη δήλωση αυτή του κ. Καμμένου.

Σας ευχαριστώ.