Ομιλία στην Εθνική Συνδιάσκεψη της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ Πανεπιστημίων & ΤΕΙ

Αγαπητέ Γραμματέα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πανεπιστημίων,

Αγαπητέ Γραμματέα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ,

Αγαπητά μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ,

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, ανάμεσα σε νέους ανθρώπους με όραμα και στόχους. Ανάμεσα σε νέους ανθρώπους που δεν περιμένουν από άλλους να περιγράψουν το παρόν τους και να προδιαγράψουν το μέλλον τους. Ανάμεσα σε νέους ανθρώπους που τολμάνε να προβούν σε αλλαγές αποσκοπώντας σε ένα καλύτερο αύριο, και δεν επαναπαύονται από το γεγονός ότι εκπροσωπούν τη μεγαλύτερη φοιτητική παράταξη στην Ελλάδα. Ουσιαστικές αλλαγές που θα σηματοδοτήσουν την έναρξη μίας νέας εποχής για την ΔΑΠ – ΝΔΦΚ.

Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ και συνέβη και στις 6 επιτυχημένες προσυνδιασκέψεις σας, σε όλη την Ελλάδα, από τη Μυτιλήνη και το Ηράκλειο, στη Θεσσαλονίκη, την Κομοτηνή, την Κοζάνη και την Πάτρα, αποδεικνύει ότι υπάρχει ελπίδα για τη χώρα. Οι προσυνδιασκέψεις προσέλκυσαν εκατοντάδες φοιτητές, οι οποίοι συνέβαλαν με τις προτάσεις τους στη δημιουργία ενός δυναμικού ρεύματος αλλαγής.

Φίλες και φίλοι, ενσαρκώνετε την υγιή πολιτικοποίηση που σήμερα, την εποχή του μηδενισμού και της απαξίωσης. Σήμερα, που οι νέοι απαξιώνουν τη συμμετοχή στα κοινά, δεν δραστηριοποιούνται και παθητικά δέχονται όσα συμβαίνουν, σήμερα εσείς, τα μέλη της μεγαλύτερης φοιτητικής παράταξης, προχωράτε σε μια γενναία προσπάθεια αναδιάρθρωσης, απαντώντας στους προβληματισμούς που θέτει η νέα εποχή. Με αυτοκριτική, σύνεση και συνέπεια, τολμάτε να προχωράτε πέρα από όσα ορίζει μια στείρα κομματική συνθηματολογία. Γι’ αυτό που καταφέρνετε, από καρδιάς, σας ευχαριστούμε!

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σήμερα στα πολλά και καίρια πλήγματα τα οποία έχει δεχθεί η παιδεία στη χώρα μας γενικά και ειδικότερα η ανώτατη εκπαίδευση τα τελευταία 3 χρόνια της οπισθοδρομικής και ιδεολογικά εμμονικής διακυβέρνησης ΣΥΡ/ΑΝΕΛ. Τα ξέρετε όλοι, τα βιώνετε στην καθημερινότητά σας.

Σήμερα και αύριο είναι μέρες δημιουργίας και επανεκκίνησης. Μιας επανεκκίνησης που ξεκινά από την αυτοκριτική και λαμβάνοντας υπ’ όψιν όσα συμβαίνουν στον κόσμο, να προχωρά μέσα από εποικοδομητικό διάλογο στην σύνθεση προτάσεων για την επόμενη μέρα. Την ημέρα που η Νέα Δημοκρατία με αρχηγό τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα κρατά το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.

Θα κινηθώ σε τρεις άξονες:

1) διεθνείς τάσεις στην ανώτατη εκπαίδευση,

2) η κατάσταση των πραγμάτων στην Ελλάδα σήμερα,

3) πρόταση εκπαιδευτικής πολιτικής για την ανώτατη εκπαίδευση.

Πρώτος άξονας: Τι συμβαίνει στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο τις τελευταίες δύο δεκαετίες; Η ανώτατη εκπαίδευση έχει τεθεί στο επίκεντρο των μεταρρυθμίσεων και των εθνικών στρατηγικών των κρατών. Γιατί συμβαίνει αυτό; γιατί αντιλαμβάνονται ότι η ανώτατη εκπαίδευση οφείλει να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και των τεχνολογικών μετασχηματισμών. προφανώς, σε κάθε χώρα, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, εφαρμόζονται διαφορετικά μοντέλα, ωστόσο διαπιστώνονται κοινές τάσεις στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως συμπεραίνει και η πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ, του Ιουλίου 2017. Για να δούμε λοιπόν τι συμβαίνει εκτός των συνόρων:

• Διαπιστώνονται αλλαγές στον τρόπο διακυβέρνησης των συστημάτων, αλλά και των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης αυτονομίας.
• Ενισχύεται η εξωστρέφεια και η διεθνοποίηση των ιδρυμάτων, μεταξύ άλλων και με όρους βελτίωσης της θέσης τους στα διεθνή συστήματα ταξινόμησης. Η διεθνοποίηση των ιδρυμάτων αποσκοπεί όχι μόνο στην προσέλκυση φοιτητών και ερευνητών αλλά και ερευνητικών επενδύσεων.
• Ενισχύεται η λογοδοσία σε δυο κατευθύνσεις: αφενός, στην εσωτερική λειτουργία των ιδρυμάτων με συμμετοχή εκπροσώπων από τον χώρο των επιχειρήσεων, της διοίκησης και της ευρύτερης οικονομικής και κοινωνικής ζωής, αφετέρου, ενισχύεται η εξωτερική λογοδοσία με εισαγωγή διαδικασιών αξιολόγησης και πιστοποίησης της ποιότητας των προγραμμάτων σπουδών και της λειτουργίας των ιδρυμάτων.
• Η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων συνδέεται με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων στο πλαίσιο πολυετών προγραμματικών συμφωνιών και συμβάσεων μεταξύ κρατών και ιδρυμάτων.

Αυτά συμβαίνουν στον κόσμο. Και όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στη χώρα μας τα πράγματα βρίσκονται πολύ μακριά από ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο. Και αυτό, τη στιγμή που το ανθρώπινο δυναμικό, οι άνθρωποι που διδάσκουν στα πανεπιστήμιά μας, είναι εξαιρετικά υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου και δίνουν καθημερινή μάχη σε αληθινά αντίξοες συνθήκες. Δυστυχώς, η σύγκριση των όσων συμβαίνουν στην Ελλάδα με τις διεθνείς τάσεις καταδεικνύει ότι η απόσταση που χωρίζει τη χώρα μας από τον υπόλοιπο κόσμο, θα τολμούσα να πω, πως είναι χαοτική.

Στην Ελλάδα κινούμαστε στην αντίθετη κατεύθυνση από τις διεθνείς τάσεις. Ας τις πάρουμε μία-μία:

– Αυτονομία vs. υπερσυγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης με υπερεξουσίες στο Υπ. Παιδείας και τον Υπ. προσωπικά. Υπερ-ρύθμιση των ιδρυμάτων και των προγραμμάτων, να θυμηθούμε τον νόμο του Αυγούστου για τα ΠΜΣ. Γραφειοκρατικοί έλεγχοι νομιμότητας σε κάθε στάδιο.

– Εξωστρέφεια vs. εσωστρέφεια. Απαγόρευση ξενόγλωσσων προγραμμάτων, ελάχιστοι ξένοι φοιτητές.

– Λογοδοσία κ αξιολόγηση: χωρίς έλεγχο των αποτελεσμάτων και της απόδοσης των ιδρυμάτων, χωρίς σαφή κίνητρα για βελτίωση, συμβουλευτική -βασικά- αξιολόγηση που δεν λαμβάνεται υπόψιν, διαδικασίες πιστοποίησης της ποιότητας των προγραμμάτων σπουδών και της λειτουργίας των ιδρυμάτων έχουν εφαρμοσθεί πλημμελώς.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, η αναστροφή του κλίματος οπισθοδρόμησης στην Παιδεία εξαιτίας της ιδεοληπτικής Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ συνιστά  για τη Νέα Δημοκρατία απόλυτη προτεραιότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πρόεδρός μας σχεδόν σε κάθε δημόσια παρέμβασή του αναφέρεται στην Παιδεία. Αποτελεί κοινή μας πεποίθηση ότι από την Παιδεία που θα δώσουμε στη νέα γενιά, σε εσάς, εξαρτάται το μέλλον και η δυνατότητα της χώρας μας να ξεπεράσει την υφιστάμενη οικονομική, αλλά κυρίως και βαθύτερα, αξιακή κρίση.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, βασικός μας στόχος είναι η παροχή υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικού προϊόντος, που θα βασίζεται στις αρχές της αυτονομίας, της αξιοκρατίας και της αριστείας. Η δική μας λογική συνοψίζεται στο δίπτυχο «ελεύθερο σχολείο» – «αυτόνομο Πανεπιστήμιο». Σχολεία και Πανεπιστήμια που μπορούν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να διαφοροποιούνται και να αυτενεργούν, εκπαιδευτικές δομές που δεν ελέγχονται ασφυκτικά από το Υπ. Παιδείας.

Συγκεκριμένα για την ανώτατη εκπαίδευση, ο κεντρικός μας στόχος είναι η Ελλάδα να αναδειχθεί ως διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, σε δυο κατευθύνσεις: αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης και παράλληλη προσέλκυση επενδύσεων. Με αυτό τον στόχο, επιχειρούμε να ενσωματώσουμε στις προτάσεις μας τις διεθνείς τάσεις και πρακτικές στην ανώτατη εκπαίδευση εντάσσοντάς τις στο ελληνικό συγκείμενο, σε συσχέτιση με την ελληνική πραγματικότητα και τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας.

Οι προτάσεις αυτές διαρκώς ενισχύονται, εμπλουτίζονται και βελτιώνονται. Και η διήμερη εθνική συνδιάσκεψη, όπως και οι προσυνδιασκέψεις που προηγήθηκαν, πιστέψτε με αποτελούν πηγή έμπνευσης.

Στις προτάσεις αυτές, όπως έχουν διαμορφωθεί έως τώρα, κεντρικό ρόλο κατέχει η αξιολόγηση, αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα, αξιολόγηση η οποία θα γίνεται οργανωμένα, με σύγχρονες τεχνικές, και θα διασφαλίζει την ορθή και αποδοτική λειτουργία και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, με όρους διαφάνειας και αξιοκρατίας.

– Η ΑΔΙΠ αναδεικνύεται σε βασικό πυλώνα λειτουργίας του συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς θα λειτουργεί ως βασικός θεσμός αξιολόγησης των προγραμμάτων σπουδών, των διδασκόντων και των ιδρυμάτων.

– Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης θα δημοσιοποιούνται, προκειμένου να ενισχύεται η διαφάνεια και η δημόσια πληροφόρηση, αλλά και να διαδίδονται οι καλύτερες πρακτικές (εκπαιδευτικές, ερευνητικές, διοικητικές).

– Προτείνουμε η κρατική χρηματοδότηση προς τα Ιδρύματα να γίνεται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και δεικτών, π.χ. κόστος σπουδών ανά φοιτητή, διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών, μέγεθος και γεωγραφική διασπορά του ιδρύματος, τα οποία θα αποτιμώνται και θα συνδέονται, σε κάποιο βαθμό, με την αξιολόγηση της ΑΔΙΠ.

– Προτείνουμε οι βέλτιστες πρακτικές, όπως θα προκύπτουν μετά την αξιολόγηση από την ΑΔΙΠ και με βάση συγκεκριμένους δείκτες να δημοσιοποιούνται, ώστε να αποτελέσουν πρότυπο για τη βελτίωση των πιο αδύναμων δομών των ιδρυμάτων.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η αξιολόγηση που διατρέχει το πρόγραμμά μας για την ανώτατη εκπαίδευση. Οι προτάσεις μας, επιπλέον, στοχεύουν σε:

• Ενίσχυση της αυτονομίας και αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων, ώστε να μην ελέγχονται ασφυκτικά από το Υπ. Παιδείας, αλλά να εποπτεύονται παραγωγικά και με κριτήρια ποιότητας.
• Σύνδεση της εκπαίδευσης και της έρευνας με την παραγωγική διαδικασία, με κίνητρα για τη συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και νεοφυών επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και εφαρμοσμένης έρευνας.
• Εξορθολογισμός, καλύτερη αξιοποίηση, αλλά και διεύρυνση των χρηματοδοτικών εργαλείων για την επίλυση χρόνιων ζητημάτων που ανακύπτουν από την υποχρηματοδότηση.
• Ενίσχυση της εξωστρέφειας των Πανεπιστημίων και των συνεργασιών με ιδρύματα του εξωτερικού, με έμφαση στη δημιουργία ξενόγλωσσων προγραμμάτων σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Ακόμη και θερινά προγράμματα για ξενόγλωσσους φοιτητές με δίδακτρα, συνδυάζοντας εκπαίδευση με τουρισμό.
• Αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος με ουσιαστική αντιμετώπιση φαινομένων βίας και ανομίας. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο πια. Οι εικόνες ντροπής που εκτυλίσσονται σχεδόν καθημερινά στα ελληνικά πανεπιστήμια θα πάψουν. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: αυτεπάγγελτη επέμβαση των αρχών για όλες τις αξιόποινες πράξεις.
• Ενίσχυση της ανώτατης τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και η δημιουργία ενός μηχανισμού για τη διάγνωση των αναγκών της αγοράς εργασίας σε συγκεκριμένες δεξιότητες.
• Ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσημειώσεις, αλλά όχι εις βάρος του δημόσιου Πανεπιστημίου. Δεν γίνεται σήμερα τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια να επιτρέπονται παντού και να μην επιτρέπονται στην Ελλάδα.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η παιδεία δεν συνιστά απλώς και μόνο πολιτική προτεραιότητα. Η αναβάθμιση της παιδείας αποτελεί αναγκαία συνθήκη επιβίωσης του έθνους. Έτσι λοιπόν, όλοι εμείς μαζί, με αρχηγό τον Πρόεδρό μας, θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τη χώρα μας. Για να αποκτήσουμε επιτέλους τη χώρα που μας αξίζει.

Θέλω να ευχηθώ κλείνοντας, να βάζετε στόχους και να κάνετε ό,τι μπορείτε για να τους πετύχετε. Εμάς μας έχετε συμμάχους.

Καλή επιτυχία στις εργασίες της συνδιάσκεψης.

Σας ευχαριστώ πολύ.