Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου

Κυρία Πρόεδρε, Κύριε Υπουργέ, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να επικυρώσουμε τα έργα και τις ημέρες της πρώτης και δεύτερης- έως σήμερα- κυβέρνησης της αριστεράς, κυρώνοντας τις δώδεκα από τις δεκατέσσερις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που εκδώσατε από τον Μάρτιο έως σήμερα. Εσείς, Κύριοι της κυβέρνησης, που δια στόματος του σημερινού Πρωθυπουργού, αλλά και του Υπουργού Οικονομικών και του Προέδρου της Βουλής και άλλων στελεχών, μέχρι πρόσφατα, χαρακτηρίζατε την έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου ως «κατάλυση της δημοκρατίας», ως «χουντικής έμπνευσης» πρακτικές, ως «κατάσταση πολέμου και πολιορκίας». Φαντάζομαι συμφωνούμε όλοι σήμερα σε αυτή την αίθουσα ότι η χώρα δεν βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου και πολιορκίας. Και παρόλ’αυτά εκδίδετε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.

Είναι γεγονός ότι στα χρόνια της κρίσης, και ιδιαίτερα από το 2011 και μετά, παρατηρείται μια σημαντική αύξηση του αριθμού των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Και το φαινόμενο αυτό έχει επισημανθεί ως ανησυχητική τάση στρέβλωσης του κοινοβουλευτικού και πολιτικού βίου. Σε όλες τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, προβλέπεται σύντομη και επείγουσα διαδικασία νομοθέτησης για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης, και είναι προφανές ότι σε περιόδους κρίσης αποτελεί «αναγκαίο κακό». Ωστόσο η διαδικασία αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο και σύνεση.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, δεν θα εξωραΐσω την κατάσταση κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα υποστηρίξω ότι τηρήθηκε πάντα το μέτρο και η σύνεση κατά τη νομοθετική διαδικασία, ούτε φυσικά ότι οι δικές μας ΠΝΠ ήταν καλές και οι δικές σας κακές.

Ωστόσο, η πραγματικότητα, εν προκειμένω η νομοθετική ύλη των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου του τελευταίου οχταμήνου που συζητούμε σήμερα αποδεικνύει περίτρανα δύο πράγματα: Πρώτον, αποδεικνύει την έλλειψη προγραμματισμού και συντονισμού του κυβερνητικού έργου και, δεύτερον, αποδεικνύει την αλαζονική κατάχρηση της δυνατότητας της Κυβέρνησης να νομοθετεί, χωρίς προηγούμενη διαβούλευση, με λίγα λόγια την κατάχρηση του άρθρου 44 του Συντάγματος.

Σας θυμίζω τι προβλέπει το άρθρο 44 του Συντάγματος για τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου: Τις επιτρέπει μόνο «Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης».

Από τις 14 συνολικά ΠΝΠ που εκδώσατε μέχρι σήμερα, 1 έστω 2, ίσως να αφορούν σε επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη. Και κυρίως η από 17 Αυγούστου σχετικά με την αποκατάσταση των ζημιών από ακραία καιρικά φαινόμενα στον Έβρο.

Γυρνώντας όμως τώρα στις υπόλοιπες:

Σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης οι δύο ΠΝΠ με τις οποίες δώσατε τα πρώτα σας δείγματα στην επείγουσα νομοθετική διαδικασία: αφενός η έκτακτη χρηματοδότηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης- η οποία παρεμπιπτόντως και κρατική ενίσχυση ενδέχεται να συνιστά και το πρόβλημα της εν λόγω βιομηχανίας δεν έλυσε, αφού η εταιρεία είναι και πάλι στα πρόθυρα πτώχευσης. Αφετέρου η μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων της γενικής κυβέρνησης στην Τράπεζα της Ελλάδας, προκειμένου να πληρώνονται μισθοί, συντάξεις και οφειλές προς τους δανειστές, δεδομένου ότι αν θυμόσαστε τότε είχατε πει ότι δεν χρειάζεστε καμία δόση από τους δανειστές, και μάλιστα είχατε στείλει πίσω και τα 11 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Η αλήθεια όμως είναι ότι η τότε υπερήφανη διαπραγματευτική τακτική σας δεν σας επέτρεπε την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας.

Αποτέλεσμα της υπερήφανης διαπραγμάτευσης και οι επόμενες 5 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με τις οποίες επιβλήθηκαν- και στη συνέχεια επήλθαν τροποποιήσεις- η τραπεζική αργία και οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, που συνιστούν, έκτακτη ανάγκη ίσως, απρόβλεπτη όμως επουδενί. Όταν ο Πρωθυπουργός πήγε τη διαπραγμάτευση στα άκρα, όταν προέβαινε στην αναγγελία του δημοψηφίσματος ενώ ή χώρα βρισκόταν ήδη εκτός προγράμματος χρηματοδότησης, γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι θα υπάρξει πρωτοφανές πρόβλημα ρευστότητας στη χώρα. Κάθε άλλο παρά απρόβλεπτη ήταν η ανάγκη αυτή.

Και σας ερωτώ, επίσης, Κύριοι της Κυβέρνησης, για ποιο λόγο συνιστούν έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη, τα όσα ρυθμίζονται με τις υπόλοιπες 5 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;

Για την οικονομία της συζήτησης, θα αναφερθώ μόνο σε 2 από αυτές:

1. Στις 19 Αυγούστου εκδώσατε μία ΠΝΠ, με την οποία ρυθμίζετε το υπηρεσιακό και μισθολογικό καθεστώς του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ σε περίπτωση επιλογής του ως Προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ ή άλλου διεθνούς Οργανισμού. Σας θυμίζω ότι 19 Αυγούστου ήταν μόλις μία ημέρα πριν την παραίτηση του Πρωθυπουργού και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Άλλη μία περίπτωση έλλειψης συντονισμού του κυβερνητικού έργου. Μία εκκρεμότητα που ξέρετε ότι υπήρχε από καιρό, την αφήσατε για την τελευταία κυριολεκτικά μέρα της διακυβέρνησής σας, και συνεπώς η νομοθέτηση αυτή έπρεπε να γίνει μέσω ΠΝΠ.
2. Και πάω στην τελευταία ΠΝΠ, της 7ης Οκτωβρίου, την οποία θα τολμήσω να χαρακτηρίσω μνημείο patchwork νομοθέτησης, ρυθμίζονται «κατεπείγοντα» θέματα των Υπουργείων Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Καμία από τις ρυθμίσεις δεν καλύπτει έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη. Ενδεικτικά, με το άρθρο 6 επέρχονται σημαντικότατες αλλαγές στο νόμο που διέπει τη λειτουργία των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Οι αλλαγές αυτές, που γίνανε χωρίς καμία απολύτως συζήτηση, οδηγούν στην κατάργηση των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων, καθιστούν ευάλωτες σε κομματικές παρεμβάσεις τις διαδικασίες ανάδειξης οργάνων των ιδρυμάτων και καταργούν το διεθνή χαρακτήρα της εκλογής. Μπορείτε πραγματικά να υποστηρίξετε ότι πρόκειται για έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη; Δεν θεωρείτε ότι πρόκειται για κατεξοχήν ζήτημα στο οποίο επιβάλλεται να γίνει διάλογος; Το ίδιο ισχύει και για τη δυνατότητα εξέτασης όσων φοίτησαν κατά τα προηγούμενα έτη σε Επαγγελματικά Λύκεια. Μείζονα θέματα παιδείας, τα οποία θα έπρεπε κατεξοχήν να έχουν ενταχθεί στην κανονική νομοθετική διαδικασία.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, τον περασμένο Ιανουάριο, όταν είχα την τιμή να εκλεγώ για πρώτη φορά βουλευτής, ένας διακεκριμένος συνάδελφος νομικός μου χάρισε αυτό εδώ το βιβλίο που θεωρείται η βίβλος της καλής και σωστής νομοθέτησης, γραμμένη από Καθηγήτρια Νομικής στην Αγγλία. Αφενός, διαβάζοντας το περιεχόμενο του βιβλίου και, αφετέρου, ζώντας στην πράξη καθημερινά τη διαδικασία της νομοθέτησης μέσα από αυτούς τους χώρους του Κοινοβουλίου, διαπιστώνω ότι μας χωρίζει άβυσσος από τις πρακτικές που περιγράφονται στη βίβλο αυτή. Και κάθε μήνας που περνάει, δυστυχώς η άβυσσος που μας χωρίζει όλο και επεκτείνεται. Εδώ είναι, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, που πρέπει να θυμηθούμε τα καθήκοντα μας ως βουλευτών όπως αυτά πηγάζουν από το Σύνταγμα. Οφείλουμε όλοι μαζί από κοινού να προστατεύσουμε τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες από τον εκφυλισμό.

Σας ευχαριστώ.