«Συγκρούονται δύο κόσμοι, δύο διαφορετικές θεωρίες για το σχολείο του 21ου αιώνα»

Η Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Επικρατείας, Νίκη Κεραμέως, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας, για την επιλογή διευθυντών, στην Ολομέλεια της Βουλής, στηλίτευσε την ακολουθούμενη διαδικασία νομοθέτησης, η οποία αποκαλύπτει την ουσία της αλλά και τις προθέσεις της Κυβέρνησης. «Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγετε να νομοθετείτε αποδεικνύει πως οι δηλώσεις σας περί ουσιαστικού διαλόγου και συναινέσεων είναι κενές περιεχομένου.», είπε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε, «προχειρότητα, διαχειριστική ανεπάρκεια, θολή βούληση», χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση, η οποία φαίνεται να μην μαθαίνει από τα απανωτά και επαναλαμβανόμενα λάθη της, καθώς ήδη η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί για 4 αποφάσεις της Κυβέρνησης, οι οποίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές: ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, οι αποφάσεις Πολάκη για τις απομακρύνσεις διοικητών από τα νοσοκομεία, οι παρατάσεις των συμβασιούχων στο Δημόσιο και ο νόμος Μπαλτά-Κουράκη για την επιλογή στελεχών. «Και συνεχίζετε, με την ίδια προχειρότητα, με βιασύνη, με την πρακτική του ψηφίζω-ξεψηφίζω, χωρίς κανένα σεβασμό στην κοινοβουλευτική διαδικασία και στο Σύνταγμα. Εσείς που με έπαρση διακηρύσσατε ότι είστε κάθε λέξη του Συντάγματος.», είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε, «Όπως διακηρύσσετε ότι είστε υπέρ του διαλόγου και των συναινέσεων. Στο φαντασιακό επίπεδο ίσως, η πραγματικότητα πάντως φαίνεται να σας διαψεύδει. Εδώ δεν μπορείτε να συμφωνήσετε εντός της Κυβέρνησης με τον συνεταίρο σας τους ΑΝΕΛ στα βασικά, και αναζητάτε ερείσματα στα άλλα κόμματα για στήριξη. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα είχαμε αρκετά παραδείγματα της κυβερνητικής πλειοψηφίας à la carte επί θεμελιωδών ζητημάτων όπως η ιθαγένεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ομολογώ ότι στο νομοσχέδιο αυτό ξεπεράσατε κάθε προηγούμενο: Οι ΑΝΕΛ καταψηφίζουν τη διάταξη για το τέμενος, αλλά ο Βουλευτής των ΑΝΕΛ και Υφυπουργός Παιδείας, κ. Ζουράρις υπογράφει το νομοσχέδιο που περιέχει τη συγκεκριμένη διάταξη!»

Προχώρησε με τις παρατηρήσεις της επί των λοιπών διατάξεων του νομοσχεδίου για να φτάσει στην εισήγησή της επί των ρυθμίσεων για την επιλογή διευθυντών. Αφού ανέδειξε πλείστες παραλείψεις και στρεβλώσεις, αλλά και ζητήματα συνταγματικότητας και ισονομίας, κατέληξε:

«Όπως φαίνεται, λοιπόν, συγκρούονται δύο κόσμοι, δυο διαφορετικές θεωρίες για το σχολείο του 21ου αιώνα: Εσείς της Κυβερνώσας πλειοψηφίας θέλετε ένα σχολείο στο οποίο οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές δεν θα αξιολογούνται – δεν πρέπει καν να ακούγεται η λέξη αξιολόγηση –, στο οποίο οι εκπαιδευτικοί δεν θα χρειάζεται να κάνουν επιμορφώσεις – άλλωστε δεν πρέπει να υπάρχει αυτό το «άγχος» να μαζεύουμε χαρτιά και πτυχία κατά τα λεγόμενα του Υπουργού – στο οποίο δεν χρειάζεται οι εκπαιδευτικοί να επιδιώκουν συγγραφικό έργο (για αυτό και δεν το μοριοδοτείτε), στο οποίο σημασία έχει πρωτίστως να έχεις αρχαιότητα και όχι επιστημονικά προσόντα, στο οποίο δεν θα απαιτείται να ξέρεις πώς να χειρίζεσαι ηλεκτρονικό υπολογιστή και στο οποίο θα αναλαμβάνεις θέσεις ευθύνης ιδανικά μετά από ψηφοφορία των συναδέλφων σου, και αν όχι ψηφοφορία (γιατί δεν σας αφήνει το Συμβούλιο της Επικρατείας), κατ’ελάχιστον, μετά από έκφραση γνώμης από τους συναδέλφους σου για το πόσο καλός δάσκαλος και πόσο καλός manager είσαι, κι ας μην έχεις αξιολογηθεί ποτέ. Ένα σχολείο στο οποίο ανελίσσεται ο αρεστός, ο δημοφιλής, και όχι ο άξιος.»
Από την άλλη, «εμείς έχουμε μία τελείως διαφορετική κοσμοθεωρία για το σχολείο του 21ου αιώνα. Μια κοσμοθεωρία που βασίζεται στο αξιακό τρίπτυχο της αξιολόγησης, της αριστείας, της αυτονομίας., είπε χαρακτηριστικά και προχώρησε
«Για εμάς η αξιολόγηση και η λογοδοσία πρέπει να υπάρχει σε όλα τα επίπεδα. Σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου. Αξιολόγηση η οποία θα βοηθά τον μέτριο να γίνεται καλύτερος, μέσα από επιμόρφωση και ενθάρρυνση, και θα επιβραβεύει τον άριστο για τις επιδόσεις του.
Η επιδίωξη της αριστείας είναι παράγοντας προόδου. Η αριστεία των πολλών και όχι των λίγων. Η αριστεία που βλέπει το σχολείο και το πανεπιστήμιο ως μηχανισμούς κοινωνικής κινητικότητας και μηχανισμούς ατομικής προόδου και προκοπής. Δεν θέλουμε να εξισωθούν όλοι προς τα κάτω, θέλουμε να σκαρφαλώσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι προς τα επάνω.
Η ενίσχυση της αυτονομίας δεν αναβαθμίζει μόνο το ρόλο των μονάδων/ιδρυμάτων και του εκπαιδευτικού – διοικητικού προσωπικού, αλλά και την ανάγκη για μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στους εκπαιδευόμενους και την κοινωνία ευρύτερα.»

Ολοκλήρωσε την παρέμβασή της περιγράφοντας τον ρόλο που πρέπει να έχει ο διευθυντής στο σχολείο του 21ου αιώνα, και τα βασικά στοιχεία ενός συστήματος επιλογής αυτού του διευθυντή, «δεν βλέπουμε τα στελέχη της εκπαίδευσης, τους διευθυντές εκπαίδευσης, τους περιφερειακούς διευθυντές, τους σχολικούς συμβούλους, τους διευθυντές σχολικών μονάδων, ως εκτελεστικά όργανα αποφάσεων και πολιτικών του Υπουργείου. Τους βλέπουμε ως δημιουργικούς πόλους που έχουν τη δυνατότητα να αυτενεργούν. Πώς θα το επιτύχουμε αυτό;
– Με την αποκέντρωση των αποφάσεων που σχετίζονται με τη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
– Με την θεσμοθέτηση του κανονισμού εσωτερικής λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας.
– Με την εφαρμογή σύγχρονου management σχολικών μονάδων.
– Με την ουσιαστική ενίσχυση των αρμοδιοτήτων και του ρόλου του Συλλόγου διδασκόντων, ο οποίος θεωρούμε ότι πρέπει να συγκαλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Προτάσσουμε την ανάγκη για πιο αξιοκρατική και αντικειμενική επιλογή των στελεχών στην εκπαίδευση, και ιδιαίτερα των διευθυντών των σχολικών μονάδων, σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές και μακριά από μικροκομματικές τακτικές.»
«Έτσι οραματιζόμαστε τον εκπαιδευτικό που θα διαμορφώσει τα παιδιά μας σε πολίτες με κριτική σκέψη, πολίτες που να μπορούν να αναλύουν και να συνθέτουν, να αναλαμβάνουν ευθύνες και να προσπαθούν για το καλύτερο», είπε χαρακτηριστικά.

Ακολουθούν το βίντεο και το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κυρίες και κύριοι,

Θα ξεκινήσω από την διαδικασία. Και αυτό γιατί η διαδικασία νομοθέτησης αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό την ουσία της, αλλά και τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγετε να νομοθετείτε αποδεικνύει πως οι δηλώσεις σας περί ουσιαστικού διαλόγου και συναινέσεων είναι κενές περιεχομένου.

Στο παρόν νομοσχέδιο τέθηκαν 4 σοβαρότατα θέματα διαδικασίας, 4 πολύ σοβαρά ατοπήματα κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.

1) Η διαδικασία του επείγοντος:
Ξέρατε εδώ και πολύ καιρό ότι ο νόμος Μπαλτά-Κουράκη για την επιλογή διευθυντικών στελεχών είχε κριθεί αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας και ότι στις 22 Ιουλίου πρόκειται να λήξουν οι θητείες των νυν υπηρετούντων διευθυντών. Και παρόλα αυτά φέρατε το παρόν νομοσχέδιο με διαδικασίες επείγοντος. Θεωρήσατε αρκετές τις τρεις μέρες για την επεξεργασία ενός νομοθετήματος, το οποίο αγγίζει μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας και περιλαμβάνει πλήθος λεπτομερειών.
2) Καμία δημόσια διαβούλευση:
Και σε αυτό το νομοθέτημα δεν προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση. Δεν επιτρέψατε στα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας να εκφράσουν τους προβληματισμούς, τα σχόλιά τους επί του σχεδίου, αλλά και τις εποικοδομητικές προτάσεις τους για το νέο σύστημα επιλογής στελεχών στην εκπαίδευση.
3) Προκαταλάβατε την κοινοβουλευτική διαδικασία:
Πριν καν κατατεθεί το Ν/Σ στη Βουλή, εκδώσατε ανακοίνωση μέσω της οποίας παρουσιάσατε το νέο σύστημα επιλογής διευθυντών ως ειλημμένη απόφαση. Διαβάζω ενδεικτικά από την ανακοίνωση: «επισημαίνεται ότι στον πυλώνα «Υπηρεσιακή κατάσταση, καθοδηγητική και διοικητική εμπειρία» θα προσμετράται και αυτόνομα διοικητικό έργο σε ΑΕΙ.» Κυρίες και Κύριοι της κυβερνώσας πλειοψηφίας, δεν έχετε πάρα να κλείσετε τη Βουλή αν προκαταλαμβάνετε την όλη κοινοβουλευτική διαδικασία.
4) Επιχειρήσατε τη νομοθέτηση μέσω ανακοίνωσης:
Στον απόηχο της κατάθεσης του νομοσχεδίου το βράδυ της Παρασκευής, αντέδρασε έντονα σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα για την ρύθμιση περί υποχρεωτικής απομάκρυνσης μετά από δύο θητείες των διευθυντών σχολικών μονάδων στην ίδια σχολική μονάδα. Σάββατο πρωί λοιπόν βγάλατε ανακοίνωση με την οποία δείχνατε την πρόθεσή σας για στροφή 180ο. Νομοθέτηση μεσώ ανακοινώσεων.

Και σας είπαμε κ. Υπουργέ, αν έχετε τον ελάχιστο σεβασμό για την κοινοβουλευτική διαδικασία, αν δεν θεωρείτε ότι όλοι εμείς εδώ οι 300 είμαστε διακοσμητικοί, τότε αποσύρετε το Νομοσχέδιο, βάλτε το στη διαβούλευση, και επαναφέρετέ το προς εξεργασία από τη Βουλή ων Ελλήνων με κανονικές διαδικασίες. Δεν το κάνατε δείχοντας έτσι ότι δεν θέλετε το διάλογο, δεν θέλετε την κριτική.

Προχειρότητα, διαχειριστική ανεπάρκεια, θολή βούληση, ειλικρινά δεν είμαι σίγουρη τι από όλα χαρακτηρίζει την Κυβέρνησή σας. Και το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται να μαθαίνετε από τα απανωτά σας και επαναλαμβανόμενα λάθη. Ήδη η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί για 4 αποφάσεις της Κυβέρνησης, οι οποίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές: ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, οι αποφάσεις Πολάκη για τις απομακρύνσεις διοικητών από τα νοσοκομεία, οι παρατάσεις των συμβασιούχων στο Δημόσιο και ο νόμος Μπαλτά-Κουράκη για την επιλογή στελεχών. Και συνεχίζετε, με την ίδια προχειρότητα, με βιασύνη, με την πρακτική του ψηφίζω-ξεψηφίζω, χωρίς κανένα σεβασμό στην κοινοβουλευτική διαδικασία και στο Σύνταγμα. Εσείς που με έπαρση διακηρύσσατε ότι είστε κάθε λέξη του Συντάγματος.

Όπως διακηρύσσετε ότι είστε υπέρ του διαλόγου και των συναινέσεων. Στο φαντασιακό επίπεδο ίσως, η πραγματικότητα πάντως φαίνεται να σας διαψεύδει. Γιατί ενώ στην Επιτροπή μας είπατε την πρώτη μέρα «ας μην φοβόμαστε να συζητήσουμε», φέρατε το νομοσχέδιο με διαδικασίες επείγοντος, χωρίς διαβούλευση και βγάλατε και ανακοίνωση προτού ξεκινήσει καν η συζήτηση παρουσιάζοντας ως ειλημμένη απόφαση το νέο σύστημα επιλογής που προτείνατε. Αλλά ποια συναίνεση; Εδώ δεν μπορείτε να συμφωνήσετε εντός της Κυβέρνησης με τον συνεταίρο σας τους ΑΝΕΛ στα βασικά, και αναζητάτε ερείσματα στα άλλα κόμματα για στήριξη. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα είχαμε αρκετά παραδείγματα της κυβερνητικής πλειοψηφίας a la carte επί θεμελιωδών ζητημάτων όπως η ιθαγένεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ομολογώ ότι στο νομοσχέδιο αυτό ξεπεράσατε κάθε προηγούμενο: Οι ΑΝΕΛ καταψηφίζουν τη διάταξη για το τέμενος, αλλά ο Βουλευτής των ΑΝΕΛ και Υφυπουργός Παιδείας, κ. Ζουράρις υπογράφει το νομοσχέδιο που περιέχει τη συγκεκριμένη διάταξη! Το μόνο που δεν έχουμε δει ακόμη είναι ο ίδιος Βουλευτής να υπογράφει νομοσχέδιο ως Υπουργός, και να το καταψηφίζει ως Βουλευτής. Ίσως να το δούμε και αυτό σήμερα…

Κυρίες και κύριοι, μιλήσαμε αναλυτικά στην συζήτηση επί της αρχής και επί των άρθρων του νομοσχεδίου, με το οποίο διαφωνούμε επί της ουσίας, και στο οποίο τίθενται ζητήματα συνταγματικότητας και ισονομίας, αλλά και πλείστες άλλες παραλείψεις και στρεβλώσεις.

Προτού περάσω στο κεντρικό θέμα του νομοσχεδίου που είναι η επιλογή διευθυντών στις σχολικές μονάδες, επιτρέψτε μου μία σύντομη αναφορά στα άλλα 4 άρθρα του νομοσχεδίου.

Το άρθρο 2 προβλέπει την παράταση των θητειών των διοικήσεων των Πανεπιστημίων για 3 μήνες, προκειμένου να εκλεγούν οι νέες διοικήσεις βάσει νέων διατάξεων που σκοπεύετε να φέρετε προσεχώς. Το καταψηφίζουμε γιατί διαφωνούμε με αυτές τις νέες διατάξεις που θα φέρετε, όπως τις έχετε παρουσιάσει, όπως την εκλογή αντιπρυτάνεων από ξεχωριστή λίστα.

Καταψηφίζουμε και το άρθρο 3, καθώς θεωρούμε ότι με τις εν λόγω ρυθμίσεις υποβαθμίζετε έτι περαιτέρω το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και στα ΚΕΔΔΥ.

Υπερψηφίζουμε το άρθρο 4, με το οποίο επέρχονται τροποποιήσεις στο νόμο για τη δια βίου μάθηση και την επαγγελματική εκπαίδευση, η πλειονότητα των οποίων κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

Ως προς το άρθρο 5, έχουμε σαφώς ταχθεί υπέρ της ανέγερσης του Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών. Πρώτον, γιατί η θρησκευτική ελευθερία είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα κάθε πολίτη που διαβιοί στην Ελλάδα, και δεύτερον, γιατί η ανέγερση του νόμιμου τεμένους, ελπίζουμε να περιορίσει και να εξαλείψει τους παράνομους χώρους λατρείας που αυξάνονται εκθετικά. Ωστόσο, εκφράσαμε κάποιους προβληματισμούς ως προς τις συγκεκριμένες διατάξεις που φέρνετε προς ψήφιση και συγκεκριμένα τον επανακαθορισμό της σύνθεσης του ΔΣ και την χρηματοδότηση.

Και έρχομαι τώρα στο μείζον άρθρο του νομοσχεδίου, την επιλογή διευθυντών.
– Θίξαμε πρωτίστως το προφανές, το αυτονόητο για εμάς: συζητάμε για επιλογή εκπαιδευτικών για τις θέσεις των διευθυντών, και πουθενά μέσα στο νομοσχέδιο σας δεν μιλάτε για αξιολόγηση του έργο των εκπαιδευτικών αυτών.
– Διαφωνούμε με τη μείωση της βαρύτητας των επιστημονικών/τυπικών προσόντων των υποψηφίων και με την αύξηση της βαρύτητας της αρχαιότητας, της εμπειρίας, μιας εμπειρίας που δεν έχει αξιολογηθεί.
– Διαφωνούμε με τις σημαντικές παραλείψεις στο σχέδιο νόμου σχετικά με το ποια εκπαιδευτική εμπειρία προσμετράται ως διδακτική, πόσο μάλλον όταν ο νόμος ήδη προβλέπει ότι η συγκεκριμένη εμπειρία λογίζεται ως διδακτική. Αλλά και τις σημαντικές στρεβλώσεις ως προς την μοριοδότηση επιμέρους προσόντων, για παράδειγμα, τη μοριοδότηση μόνο ετήσιων επιμορφώσεων και όχι άλλων, την μη μοριοδότηση συγγραφικού έργου.
– Διαφωνούμε με την θεσμοθέτηση έκφρασης γνώμης από το σύλλογο διδασκόντων για τους υποψηφίους διευθυντές. Είμαστε αντίθετοι στη μέση οδό, που επιλέξατε να προσφέρετε στο αριστερό σας ακροατήριο μετά το φιάσκο του Ν. Μπαλτά-Κουράκη, σε μια κατ’ επίφαση δημοκρατικότητα, με την διατύπωση γνώμης του συλλόγου διδασκόντων. Διαφωνήσαμε όχι μόνο για το συγκρουσιακό κλίμα που θα δημιουργήσει ή τα πρακτικά ζητήματα που δεν είχατε υπολογίσει, αλλά κυρίως γιατί εμείς, και εδώ είναι η διαφορά μας, θέλουμε τον άξιο διευθυντή σχολείου, δεν θέλουμε τον αρεστό ή τον δημοφιλή.
– Εγείραμε σοβαρά ζητήματα αξιοπιστίας τόσο για τη συγκρότηση των συμβουλίων επιλογής, όσο και για τη διαδικασία της συνέντευξης, καθώς η πλειοψηφία των μελών στα Συμβούλια Επιλογής των Διευθυντών σχολικών μονάδων θα επιλέγονται από τους διορισμένους από την κυβέρνηση Περιφερειακούς Δ/ντές χωρίς ουσιαστικά κανένα αξιοκρατικό ή έστω αντικειμενικό κριτήριο επιλογής και χωρίς να προϋπάρχει οποιαδήποτε αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Όπως φαίνεται, λοιπόν, συγκρούονται δύο κόσμοι, δυο διαφορετικές θεωρίες για το σχολείο του 21ου αιώνα: Εσείς της Κυβερνώσας πλειοψηφίας θέλετε ένα σχολείο στο οποίο οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές δεν θα αξιολογούνται – δεν πρέπει καν να ακούγεται η λέξη αξιολόγηση –, στο οποίο οι εκπαιδευτικοί δεν θα χρειάζεται να κάνουν επιμορφώσεις – άλλωστε δεν πρέπει να υπάρχει αυτό το άγχος να μαζεύουμε χαρτιά και πτυχία κατά τα λεγόμενα του Υπουργού – στο οποίο δεν χρειάζεται οι εκπαιδευτικοί να επιδιώκουν συγγραφικό έργο (για αυτό και δεν μοριοδοτείται), στο οποίο σημασία έχει πρωτίστως να έχεις αρχαιότητα και όχι επιστημονικά προσόντα, στο οποίο δεν θα απαιτείται να ξέρεις πως να χειρίζεσαι ηλεκτρονικό υπολογιστή και στο οποίο θα αναλαμβάνεις θέσεις ευθύνης ιδανικά μετά από ψηφοφορία των συναδέλφων σου, και αν όχι ψηφοφορία (γιατί δεν σας αφήνει το ΣτΕ), κατ’ελάχιστον έκφραση γνώμης από τους συναδέλφους σου για το πόσο καλός δάσκαλος και πόσο καλός manager είσαι, κι ας μην έχεις αξιολογηθεί ποτέ. Ένα σχολείο στο οποίο ανελίσσεται ο αρεστός, ο δημοφιλής, και όχι ο άξιος.

Κυρίες και κύριοι, εμείς έχουμε μία τελείως διαφορετική κοσμοθεωρία για το σχολείο του 21ου αιώνα. Μια κοσμοθεωρεία πουβασίζεται στο αξιακό τρίπτυχο της αξιολόγησης, της αριστείας, της αυτονομίας.

Για εμάς η αξιολόγηση και η λογοδοσία πρέπει να υπάρχει σε όλα τα επίπεδα. Σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου. Αξιολόγηση η οποία θα βοηθά τον μέτριο να γίνεται καλύτερος, μέσα από επιμόρφωση και ενθάρρυνση, και θα επιβραβεύει τον άριστο για τις επιδόσεις του.
Η επιδίωξη της αριστείας είναι παράγοντας προόδου. Η αριστεία των πολλών και όχι των λίγων. Η αριστεία που βλέπει το σχολείο και το πανεπιστήμιο ως μηχανισμούς κοινωνικής κινητικότητας και μηχανισμούς ατομικής προόδου και προκοπής. Δεν θέλουμε να εξισωθούν όλοι προς τα κάτω, θέλουμε να σκαρφαλώσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι προς τα επάνω.
Η ενίσχυση της αυτονομίας δεν αναβαθμίζει μόνο το ρόλο των μονάδων/ιδρυμάτων και του εκπαιδευτικού – διοικητικού προσωπικού, αλλά και την ανάγκη για μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στους εκπαιδευόμενους και την κοινωνία ευρύτερα.

Κυρίες και Κύριοι, θέλουμε Σχολεία – αλλά και Πανεπιστήμια – τα οποία δεν ελέγχονται ασφυκτικά, από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά εποπτεύονται παραγωγικά και με κριτήρια ποιότητας. Σχολεία και Πανεπιστήμια των οποίων τα στελέχη θα μπορούν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να διαφοροποιούνται και να αυτενεργούν. Γιατί μόνο έτσι θα εμφυσήσουμε στα παιδιά μας την έννοια της ευθύνης. Ένα σχολείο ευθυνόφοβο, θα παράξει –επιτρέψτε μου την έκφραση- ευθυνόφοβους πολίτες. Και εμείς δεν θέλουμε ευθυνόφοβους πολίτες. Ούτε πολίτες που να αρέσκονται στις εύκολες λύσεις.

Εντός αυτού του πλαισίου, δεν βλέπουμε τα στελέχη της εκπαίδευσης, τους διευθυντές εκπαίδευσης, τους περιφερειακούς διευθυντές, τους σχολικούς συμβούλους, τους διευθυντές σχολικών μονάδων, ως εκτελεστικά όργανα αποφάσεων και πολιτικών του Υπουργείου. Τους βλέπουμε ως δημιουργικούς πόλους που έχουν τη δυνατότητα να αυτενεργούν. Πώς θα το επιτύχουμε αυτό;
1. Με την αποκέντρωση των αποφάσεων που σχετίζονται με τη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
2. Με την θεσμοθέτηση του κανονισμού εσωτερικής λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας.
3. Με την εφαρμογή σύγχρονου management σχολικών μονάδων.
4. Με την ουσιαστική ενίσχυση των αρμοδιοτήτων και του ρόλου του Συλλόγου διδασκόντων, ο οποίος θεωρούμε ότι πρέπει να συγκαλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Προτάσσουμε, λοιπόν, την ανάγκη για πιο αξιοκρατική και αντικειμενική επιλογή των στελεχών στην εκπαίδευση, και ιδιαίτερα των διευθυντών των σχολικών μονάδων, σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές και μακριά από μικροκομματικές τακτικές. Η διαδικασία επιλογής πρέπει να βασίζεται σε 3 κατηγορίες κριτηρίων: 1) Επιστημονική/παιδαγωγική επάρκεια, 2) Υπηρεσιακή κατάσταση και διοικητικές ικανότητες, 3) Συγκρότηση προσωπικότητας
Απαιτείται ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα ορίζει αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής για τα στελέχη της εκπαίδευσης, και που θα αναδεικνύει την αξιολόγηση ως βασικό παράγοντα. Και αυτή κύριες και κύριοι για παράδειγμα είναι μία βασικότατη διαφορά μας.

Με σαφείς περιγραφές για τις θέσεις ευθύνης (job description) και λεπτομερή προσδιορισμό των καθηκόντων που απαιτούνται για την εκπλήρωση των προβλεπόμενων αρμοδιοτήτων.

Και ακόμα, με την συνεκτίμηση στοιχείων, όπως οι διοικητικές ικανότητες, αλλά και η καλή γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας, και με την απαίτηση γνώσεων πληροφορικής και τεχνολογίας επικοινωνιών (τουλάχιστον επιπέδου Α’), με δεδομένη τη διαρκή τεχνολογική ανάπτυξη και τη διείσδυση των ψηφιακών εφαρμογών και δυνατοτήτων. Αλλά και με μεγαλύτερη έμφαση στον έλεγχο της προσωπικότητας κάθε υποψηφίου, που θα υποβοηθείται ενδεχομένως από τη χρήση ψυχομετρικών τεστ.

Έτσι οραματιζόμαστε τον εκπαιδευτικό που θα διαμορφώσει τα παιδιά μας σε πολίτες με κριτική σκέψη, πολίτες που να μπορούν να αναλύουν και να συνθέτουν, να αναλαμβάνουν ευθύνες και να προσπαθούν για το καλύτερο.

Σας ευχαριστώ πολύ.