Κύριε Περιφερειάρχα, Κύριε Δήμαρχε, Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι Βουλευτές, κύριε Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής, κυρίες και κύριοι. Ευχαριστώ θερμά για την τιμή να βρίσκομαι απόψε ανάμεσά σας, στη Θεσσαλονίκη, την πόλη μου. Είμαστε όλοι εδώ σήμερα στο πλαίσιο μιας εξόρμησης που κάνουμε στη Νέα Δημοκρατία. Μιας εξόρμησης σε όλους τους νομούς της Βόρειας Ελλάδας ενόψει της ομιλίας του Προέδρου μας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το προσεχές Σαββατοκύριακο. Μιας εξόρμησης που περιλαμβάνει πλήθος συναντήσεων και που στόχο έχει να αναδειχθεί η σημασία που έχουν η έρευνα, η καινοτομία, η εξωστρέφεια, η αριστεία, στην παραγωγή πλούτου στις τοπικές κοινωνίες. Και όταν λέω πλούτο, εννοώ πλούτο ηθικό και υλικό. Μέσα από αυτές τις δράσεις, φιλοδοξούμε να στείλουμε το μήνυμα ότι η ΝΔ θα κάνει τα πάντα για να κινητοποιηθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και να αξιοποιηθούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες σε εθνικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο. Πριν προχωρήσω στην παρέμβασή μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω ξανά τους διοργανωτές της σημερινής συνάντησης για έναν ακόμη λόγο: για το ίδιο το θέμα της σημερινής συζήτησης. Είναι πρόκληση, μα πάνω από όλα είναι καθήκον όλων των υγιών πολιτικών δυνάμεων του τόπου να μιλούν για τις μεταρρυθμίσεις. Πρέπει όλοι εμείς, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, να μιλούμε για την ανάγκη υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων και να θεραπεύουμε με κάθε μέσο τη γάγγραινα του λαϊκισμού που χτυπά στην καρδιά της δημοκρατίας. Έρχομαι τώρα στο θέμα της σημερινής μας συζήτησης: «Τι είναι μεταρρυθμίσεις, τι είναι λαϊκισμός και πώς επηρεάζουν τη ζωή μας». - Πρώτα πρώτα, ας δούμε πώς συνδέονται οι μεταρρυθμίσεις με τον λαϊκισμό.
Κάθε πολιτική λιτότητας προκαλεί αναπόφευκτη λαϊκή δυσαρέσκεια. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια χρειάστηκε να υλοποιηθούν μεταρρυθμίσεις που τα αποτελέσματά τους πολλές φορές ήταν επώδυνα. Και ήταν επώδυνα γιατί συνδέθηκαν με την επίτευξη φιλόδοξων και δύσκολα επιτεύξιμων δημοσιονομικών στόχων. Έτσι, οι επώδυνες μεταρρυθμίσεις δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του λαϊκισμού, με κύριο εκφραστή τον σημερινό Πρωθυπουργό, ο οποίος όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση, όσο η χώρα με δυσκολία προσπαθούσε να περάσει τον κάβο υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις με ποσοτικούς αλλά και με ποιοτικούς στόχους, στεκόταν απέναντι, σφοδρός πολέμιος, και υπονόμευε κάθε προσπάθεια αλλαγής, κάθε προσπάθεια ανέλιξης. - Τι είναι όμως ο λαϊκισμός, πώς εκδηλώνεται, και γιατί δεν πρέπει επουδενί να συγχέεται με τη λαϊκότητα;
Η λαϊκότητα και ο λαϊκισμός είναι δύο έννοιες που συχνά συγχέονται, καθώς αφορούν και οι δυο στο λαό και το ρόλο που διαδραματίζει στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Πρόκειται όμως για δύο έννοιες με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο, με τελείως διαφορετική σήμανση. Η λαϊκότητα αφορά στη συμμετοχή και την παρουσία του λαού στην πολιτική ζωή, αλλά και στην άσκηση και τον έλεγχο της εξουσίας. Στην πραγματικότητα, η λαϊκότητα αποτελεί προϋπόθεση δημοκρατίας.
Στον αντίποδα της λαϊκότητας βρίσκεται ο λαϊκισμός, που στην πραγματικότητα συνιστά αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό φαινόμενο. Ο λαϊκισμός είναι η κατ’ επίφαση λαϊκότητα. Ο λαϊκιστής αναγνωρίζει τυπικά τη συμμετοχή του λαού στην εξουσία, προβάλλει τον εαυτό του ως μεσσία που παλεύει για να ικανοποιήσει τις λαϊκές διεκδικήσεις, καλλιεργώντας προσδοκίες και δίνοντας φρούδες υποσχέσεις, αλλά πίσω από τα ωραία λόγια προτάσσει το ατομικό του συμφέρον έναντι του συλλογικού και ικανοποιεί με κάθε μέσο τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Λαϊκισμός είναι η δημαγωγία. Λαϊκισμός είναι η προπαγάνδα. - Ο σημερινός Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο συνέταιρός του μετέρχονται όλα τα μέσα του λαϊκισμού.
Συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση, προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη για το κόμμα τους και τους ίδιους επικαλούμενοι τα συμφέροντα του λαού. Χρησιμοποιούν γλώσσα απλή, άμεση και εύκολα κατανοητή για να γίνονται αρεστοί στους πολλούς. Χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς στοιχεία, χωρίς επιχειρήματα, προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι εκείνοι έχουν τη λύση για όλα τους τα προβλήματα. Ο κυριότερος στόχος τους, που είναι να δημιουργήσουν αυταπάτες και τελικά να εξαπατήσουν τους πολίτες, επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια διχαστικού λόγου. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση ΣΥΡ/ΑΝΕΛ εδώ και 20 μήνες οικοδόμησαν τη στρατηγική τους πάνω σε κίβδηλα διλήμματα, σε ψευτοδιλήμματα, με αποτέλεσμα η διχόνοια να φωλιάσει στο δημόσιο λόγο. Προεκλογικά το δίλημμα ήταν το παλιό απέναντι στο νέο. Αργότερα, όταν δήθεν διαπραγματεύονταν σκληρά, το δίλημμα ήταν ο συμβιβασμός και το μνημόνιο απέναντι στη ρήξη και τις εκλογές, ένα καλά κρυμμένο δίπολο πίσω από το ΝΑΙ και το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Στη συνέχεια, και αφού με αυτό τον πολιτικό λόγο είχαν κερδίσει εκ νέου τις εκλογές, στη δεύτερη περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, το διχαστικό ψευτοδίλημμα ήταν η διαπλοκή απέναντι στην κάθαρση. Σήμερα, βλέπουμε ότι ο Πρωθυπουργός συνεχίζει ακάθεκτος τη διχαστική πολιτική, με το δίλημμα δημόσιο εναντίον ιδιωτικού. Τον είδαμε μόλις προχθές στη συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ, με μένος και εκδικητικότητα, να απαντά σε δημοσιογράφο ιδιωτικού καναλιού, που ενδέχεται να χάσει τη δουλειά της εξαιτίας του νέου, αυθαίρετου περιορισμένου αριθμού καναλιών και του κλεισίματος του καναλιού στο οποίο εργάζεται. Όμως, όπως ξαναείπα κυρίες και κύριοι, ο λαϊκίστικος λόγος είναι ευχάριστος στα αυτιά των πολλών, και έτσι η Κυβέρνηση κέρδιζε κομματικούς υποστηρικτές, κομματική πελατεία. Οι μάσκες όμως πέφτουν και το αληθινό πρόσωπο του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησής του βγαίνουν στην επιφάνεια, οι αυταπάτες καταρρέουν και η απάτη αποκαλύπτεται. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται καθημερινά ανακόλουθη μεταξύ λόγων και πράξεων. Μίλησε για το παλιό και το νέο, και αποδείχτηκε μια κυβέρνηση αναχρονιστικών αντιλήψεων, πιο παλιά και από ό,τι εκείνη κατηγορεί ως παλιό πολιτικό σύστημα. Μίλησε για συμβιβασμό και ρήξη, και ενώ στήριξε με ορμή και μαχητικότητα τη ρήξη, προχώρησε σε άτακτο συμβιβασμό που στοίχισε στη χώρα ένα αχρείαστο και επαχθές τρίτο μνημόνιο. Μίλησε για διαπλοκή και κάθαρση, και ενώ εξαπέλυσε μύδρους κατά των ελεύθερων μέσων μαζικής ενημέρωσης, με νομοθετική ρύθμιση ανέθεσε σε έναν Υπουργό την αδειοδότησή τους, παρακάμπτοντας το Σύνταγμα, και μετά από μια διαδικασία- παρωδία έδωσε, με μόνο κριτήριο το ύψος του τιμήματος, άδειες εκπομπής σε 4 μόλις κανάλια. Η περιβόητη κάθαρση από τη διαπλοκή καθορίστηκε από το ποιος καναλάρχης έδωσε περισσότερα χρήματα για την πολυπόθητη άδεια. Μοναδικό κριτήριο το οικονομικό. - Ποια είναι όμως τα αποτελέσματα στην κοινωνία από την επέλαση του λαϊκισμού;
Όπως είπα και στην αρχή, ο λαϊκισμός αποτελεί τη γάγγραινα του δημοκρατικού πολιτεύματος και της έκφρασης της λαϊκής βούλησης. Οι λαϊκιστές πολιτικοί, με τη δράση τους, υπονομεύουν τη λειτουργία και το κύρος των δημοκρατικών θεσμών. Οι λαϊκιστές πολιτικοί προτάσσουν το ατομικό και κομματικό συμφέρον έναντι του εθνικού συμφέροντος. Έτσι, καταργείται η αξιοκρατία, καταρρακώνεται η διαφάνεια και ανθεί η συναλλαγή και η διαφθορά στη διοίκηση. Οι λαϊκιστές πολιτικοί αναπτύσσουν πατερναλιστικές συμπεριφορές, καθώς αποβλέπουν στον έμμεσο, αλλά απόλυτο έλεγχο του λαού. Θεοποιούν το κράτος και τις κρατικές δομές και αποστρέφονται την ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία «χτυπάνε» με κάθε μέσο, όπως για παράδειγμα την υψηλή φορολογία. Το χειρότερο και πιο επικίνδυνο πλήγμα στην κοινωνία είναι ότι με την επικράτηση της συνθηματολογίας, του φανατισμού και την καλλιέργεια οπαδικής συμπεριφοράς, οι πολίτες αποπροσανατολίζονται από τα πραγματικά, καθημερινά προβλήματα, και έτσι οι λαϊκιστές συνεχίζουν ανενόχλητοι το καταστροφικό τους έργο. - Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να στραφούμε στις μεταρρυθμίσεις, τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις.
Να πιστέψουμε τις μεταρρυθμίσεις, να τις κάνουμε κτήμα μας και να τις επιζητούμε. Να τις υλοποιούμε, όχι επειδή μας πιέζουν «οι έξω» ή επειδή συνδέονται με την εκταμίευση της επόμενης δόσης. Για παράδειγμα, μόνοι μας έπρεπε να βρούμε λύση για την τεράστια αυτή παθογένεια, την βραδύτητα απονομής δικαιοσύνης, μόνοι μας έπρεπε να επιλύσουμε το πρόβλημα αυτό, και όχι να μας το επιβάλουν οι
«έξω». Και οι μεταρρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι, οι στοχευμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να αποτελέσουν πεδίο ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης. Αν θέλουμε η χώρα μας να πάει μπροστά, αν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, αν θέλουμε η χώρα μας να έχει ρόλο μέσα στο διεθνές περιβάλλον, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου οφείλουμε να συμφωνήσουμε σε κάποιους κοινά αποδεκτούς στόχους. - Τι είναι τελικά οι μεταρρυθμίσεις;
Οι μεταρρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι, σε αντίθεση με τον λαϊκισμό που εδράζεται στην πλάνη και την απάτη, εδράζονται στην πραγματικότητα. Η μεταρρύθμιση είναι η προσαρμογή στην πραγματικότητα, σε μια πραγματικότητα που αλλάζει, σε νέες προκλήσεις που δημιουργεί το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Όπως πρόσφατα ανέφερε ο Πρόεδρός μας, «η μεταρρύθμιση είναι ένας διάλογος με το μέλλον, ένας διάλογος για το ίδιο το μέλλον της χώρας». Η ΝΔ απέδειξε έμπρακτα ότι πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα το δύσκολο διάστημα 2012-2014. Και θέλω να διευκρινήσω ότι αναφέρομαι στις διαρθρωτικές, τις δομικές μεταρρυθμίσεις, και όχι τις οριζόντιες και πολλές φορές άδικές μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Θα μιλήσω με συγκεκριμένα παραδείγματα, από τον τομέα για τον οποίο ήμουν υπεύθυνη μέχρι πριν από μερικούς μήνες, τον τομέα της δημόσιας διοίκησης. - Είναι μεταρρύθμιση ότι πλέον για πλήθος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ΔΕΝ χρειάζεται να προσκομίσει κάποιος ατελείωτα δικαιολογητικά προτού ξεκινήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα. Αρκεί πλέον μία υπεύθυνη δήλωση, και τυχόν έλεγχος γίνεται εκ των υστέρων και σποραδικά.
- Είναι μεταρρύθμιση ότι πλέον δεν χρειάζεται να προσκομίζουμε επικυρωμένα αντίγραφα στις συναλλαγές μας με τις δημόσιες υπηρεσίες.
- Είναι μεταρρύθμιση ότι αναβαθμίσαμε τα ΚΕΠ με 27 νέες υπηρεσίες. Πλέον, από οποιοδήποτε ΚΕΠ μπορεί κανείς να πάρει επί τόπου πλήθος πιστοποιητικών, όπως γέννησης, οικογενειακής κατάστασης, ιθαγένειας, βεβαιώσεις για φορολογική χρήση, ασφαλιστική ενημερότητα, ηλεκτρονικά παράβολα και πολλά άλλα.
- Είναι μεταρρύθμιση ότι μειώσαμε τις διοικητικές δομές του κράτους κατά 40%. Ότι βάλαμε τέλος σε τμήματα με διευθυντές που όμως ήταν διευθυντές του εαυτού τους, δεν είχαν δηλαδή κανέναν από κάτω τους. Αυτονόητο θα μου πείτε. Ναι. Και έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα. Αλλά είναι μεταρρύθμιση.
Και όλα αυτά κυρίες και κύριοι τα υλοποίησε η ΝΔ το δύσκολο διάστημα 2012-2014 μόνο σε ένα τομέα. Θα είμαι όμως ειλικρινής. Και άλλα έπρεπε να είχε κάνει η ΝΔ, και άλλες μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να είχε κάνει. Θα τις κάνει όμως προσεχώς, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρωθυπουργό. - Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις.
Τόσο ο κόσμος της ΝΔ, όσο και πλήθος άλλων, οι οποίοι στήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την προεδρία του κόμματος εξέφρασαν έτσι την ανάγκη της χώρας για μεταρρυθμίσεις. Οι πολίτες έχουν αγανακτήσει με τον λαϊκισμό, τον κρατισμό και την αντιμεταρρύθμιση, όπως εκφράζεται στη σημερινή κυβερνητική πολιτική. Στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώθηκαν οι φωνές των ανθρώπων που αισθάνονται ότι η πολιτική κατάσταση στη χώρα έχει φτάσει σε ένα τέλμα και ο τόπος πρέπει να γυρίσει οριστικά σελίδα. Απέναντι στον παραλογισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η ΝΔ αποτελεί τη μόνη ορθολογική επιλογή για εθνική ανάταξη.
Πώς θα πραγματοποιηθεί αυτή; Υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις με ξεκάθαρη στόχευση. Μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέπουν, επιτέλους, στη χώρα μας να προάγει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, προς αντικατάσταση αυτού που κατέρρευσε στα συντρίμμια της κρίσης. Μεταρρυθμίσεις βασικοί πυλώνες των οποίων θα είναι η υποστήριξη της επιχειρηματικής δράσης και η τόνωση της ιδιωτικής οικονομίας, η εξυγίανση του δημοσίου τομέα, η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, η επιδίωξη της αριστείας, η ενίσχυση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης. Μεταρρυθμίσεις όχι μόνο με δημοσιονομικούς, αλλά κυρίως με διαρθρωτικούς όρους.
Με λίγα λόγια, το δικό μας “εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης” θα στοχεύει πρωτίστως στη δημιουργία συνθηκών σταθερότητας και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι των θεσμών διακυβέρνησης. Μόνο με την επανάκτηση αυτής της σχέσης θα μπορέσει να υπάρξει πρόοδος. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επανέλθει η χώρα σε πραγματική τροχιά ανάπτυξης.Σας ευχαριστώ πολύ. |
